Książka ukazuje, jak młodzi polscy artyści z przełomu wieków z entuzjazmem sięgali po nowe media, takie jak instalacja, wideo czy performance. Nie rezygnowali jednak z tradycyjnych form wyrazu, takich jak malarstwo czy rzeźba, reinterpretując je i nadając im nowe znaczenia w kontekście współczesności.

Tematyka tożsamości – indywidualnej, społecznej, narodowej – zajmuje ważne miejsce w pracach prezentowanych artystów. Upadek komunizmu, transformacja ustrojowa, wejście Polski do Unii Europejskiej – te wydarzenia stały się katalizatorem refleksji nad miejscem jednostki w świecie podlegającym ciągłym przemianom.

Młodzi artyści nie stronili od komentowania bieżących wydarzeń politycznych i społecznych. W ich pracach odnaleźć można krytykę nacjonalizmu, ksenofobii, konsumpcjonizmu czy nierówności społecznych. Sztuka staje się narzędziem walki o sprawiedliwość społeczną i lepszy świat.